Een ranglijst met vele dimensies

Ranglijsten van universiteiten kunnen behulpzaam zijn en nuttig, maar ook problematisch, omdat ze de werkelijkheid simplificeren en te makkelijk tot misleidende interpretaties leiden. CWTS kiest daarom bij het uitbrengen van haar nieuwste Leiden Ranking voor de nuance, met tien principes voor verantwoord gebruik van universitaire ranglijsten.

Er is veel kritiek op universitaire ranglijsten. Maar het voert te ver om ze weg te zetten als een oppervlakkige, oninteressante en methodologisch problematische business, die verder geen aandacht verdient, vindt adjunct-directeur Ludo Waltman van het CWTS, het Centrum voor Wetenschaps- en Technologiestudies in Leiden. “Dat is het ene uiterste. Daarmee ontken je dat er in die getallen wel degelijk een bepaalde waarde en betekenis zit, en ook dat er behoefte is aan dit soort getallen.”

Waltman: “Ook waarschuwen we tegen het andere uiterste: de platvloerse omgang met ranglijsten, zoals de bekende van de Times Higher Education, die claimt de definitieve lijst van ‘s werelds beste universiteiten te presenteren.” Die claim is volgens Waltman simplistisch, twijfelachtig en bovendien misleidend. Wat iemand onder ‘de beste’ verstaat, verschilt per gebruiker. Studenten hebben een ander idee over het concept ‘beste universiteit’ dan overheden, bestuurders of onderzoekers.