Europa schaadt zichzelf met haar regels

Door complexe, tijdrovende en strenge staatssteunregels te hanteren voor onderzoek en innovatie zet de Europese Unie het eigen bedrijfsleven op achterstand.

Dat blijkt uit een vergelijking van deze regels met die van onder meer Australië, China, Japan, Zuid-Korea en de VS, beschreven in het rapport ‘State aid support schemes for RDI in the EU’s international competitors in the fields of science, research and innovation’. In de onderzochte niet-EU-landen nemen besluiten over het toekennen van grote R&D-subsidies aan bedrijven gemiddeld in zeven à acht maanden in beslag. In Europa vergen de procedures, inclusief die van de lidstaten, gemiddeld 26 maanden. Zo gaat er voor bedrijven veel kostbare tijd verloren. De EU moet net als bij fusies van bedrijven binnen vijf maanden kunnen beslissen, aldus het rapport. En als uit eerste analyses blijkt dat marktverstoring onwaarschijnlijk is, kan een eenvoudige procedure van twintig dagen volstaan. Langs die weg valt oneerlijke concurrentie misschien zelfs wel beter op te sporen dan met behulp van de koffiedikkijkerij die de Commissie nu van de lidstaten verlangt.

Een groot probleem is de meldingsplicht voor R&D-subsidies boven de 20 miljoen euro voor grote bedrijven en boven de 10 miljoen voor het MKB. Die bedragen zijn te laag, aldus het rapport dat voor een verdubbeling pleit. Door die relatief lage bedragen merkt de Europese Commissie in eerste instantie onnodig veel overeenkomsten aan als mogelijke staatssteun, terwijl er in slechts 1,8 procent van de gevallen reden is om verder onderzoek te doen.