Verspreiding van innovaties hapert

Nederland is een topinnovatieland, maar te veel innovaties blijven klein of ongebruikt, doordat ze zich niet goed verspreiden. De overheid moet haar innovatiebeleid veel sterker richten op het stimuleren van innovatieverspreiding, bijvoorbeeld door het expliciet als thema in innovatiebeleid op te nemen, door vaker innovatiegericht in te kopen en door als launching customer op te treden. Dit zijn de aanbevelingen uit het recente AWTI-advies ‘Verspreiding, de onderbelichte kant van innovatie’.

“We weten al veel over het innovatievermogen van Nederland, dat hoog scoort op allerlei internationale ranglijsten. Maar daarmee is niet alles gezegd. Uit diverse hoeken komen opmerkingen dat er iets hapert. Verspreiden de innovaties zich wel in voldoende mate en voldoende breed en snel? Dit zijn we gaan onderzoeken”, zegt Koenraad Debackere raadslid van de AWTI en algemeen beheerder van de KU Leuven. “Ik ken niet veel beleidsstudies die hier specifiek naar gekeken hebben. Deze studie is vrij uniek.” Daarbij heeft de AWTI gekozen voor de term verspreiding om zo alle vormen van verspreiding in één term te vatten, zoals adoptie, diffusie, disseminatie en implementatie.

Verspreiding van innovaties is belangrijk voor innovatieve bedrijven, opdat die hun geïnvesteerde geld kunnen terugverdienen en herinvesteren, en voor het oplossen van maatschappelijke problemen, zoals de gevolgen van klimaatverandering, veroudering en de overbelasting van het zorgsysteem. Verspreiding levert ook vaak schaalvoordelen op, waardoor de prijs van een nieuw product of nieuwe dienst daalt en een breder publiek er kennis mee maakt. Zonder een zekere verspreiding zijn sommige innovaties eenvoudig weg onbruikbaar, zoals de eerste telefoonbezitter in Nederland vast kan beamen.